Przejdź do głównej zawartości

Piernikowe wprawki.

Jak co roku najpierw biały lukier.
Za gęsty, potem trochę zbyt napowietrzony.

Pierwsze koślawe linie.
Trzy pierniczki lądujące w brzuchu.
Zdecydowanie nie do pokazania światu :)))

Już się trochę rozkręciłam.
Niedługo przyjdzie czas na kolory.







Etykiety:

Komentarze

  1. Anonimowy8 grudnia 2012 16:16

    przepiękne! mała - rozterka podziwiać czy zjeść ;D

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy8 grudnia 2012 18:47

    Witam :)
    Piękne są te Pani pierniczki. Najchętniej zabrałabym je wszystkie :)
    Pozdrawiam i życzę Wesołych Świąt !
    kamila

    OdpowiedzUsuń
  3. margot8 grudnia 2012 22:43

    Wiedziałam , wiedziałam ,że będą piękne ,ale one są cudne , czarodziejskie , takie arcydzieła malusie , oj normalnie aż dech zapierają w piersi

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Lu9 grudnia 2012 15:04

      Nie zawstydzaj mnie co?
      Wiesz, ja zawsze mam do nich mnóstwo zastrzeżeń.

      Usuń
  4. Amber9 grudnia 2012 09:04

    Lu,
    Twoje pierniki są niezwykłe!
    Podziwiam kunszt cukierniczy.
    Niewyobrażalna precyzja.
    Szczerze zazdroszczę...
    Pozdrawiam Cię ciepło!

    OdpowiedzUsuń
  5. Unknown9 grudnia 2012 09:50

    cudownie wyglądają:) też chciałabym umieć tak ozdabiać pierniki

    OdpowiedzUsuń
  6. Unknown9 grudnia 2012 14:55

    piękne..

    OdpowiedzUsuń
  7. Lu9 grudnia 2012 15:05

    Dziękuje bardzo za wszystkie miłe słowa.
    Zapraszam na ciąg dalszy:)

    OdpowiedzUsuń
  8. katarzynka9 grudnia 2012 20:58

    Fantastyczne! Serce by mi pękło gdybym miała je zjeść. Wielkie gratulacje. Masz fach w rękach ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Lu10 grudnia 2012 07:47

      Nie jesteś odosobniona.
      W niektórych domach odkrywam swoje pierniki jeszcze po roku. Ekstremum to dwa lata. Trochę wyblakłe ale były :)))

      Usuń
  9. Anonimowy10 grudnia 2012 08:26

    Piękne:):) Chciałabym miec takie foremki....Justyna

    OdpowiedzUsuń
  10. Konwalie w kuchni10 grudnia 2012 15:01

    Prześliczne!:)

    OdpowiedzUsuń
  11. Hanjaa11 grudnia 2012 23:45

    przepiękne...wyglądają jak bizuteria, jak koronkowe cudeńka...Artystka.

    OdpowiedzUsuń
  12. An-na13 grudnia 2012 19:23

    Jezusicku!!! Przepiękne, delikatne. Zaiste, koronkowa robota :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Daria22 grudnia 2012 20:57

    Jeeeejku, a można wyciągnąć od autorki może przepis na lukier?

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Tort - "tylko bez lukru plastycznego, mamo"

Jak co roku w kwietniu przyszło mi zmierzyć się z tortem urodzinowym dla jednej z dwóch księżniczek ;) W tym roku poprzeczka zawędrowała wysoko. Tak jak w tytule, miało być bez lukru plastycznego, bo "tego nie da się zjeść takie jest słodkie". Wskazówki w rodzaju "taki zwykły tort mamo" były bardzo, no ale to bardzo pomocne. Kiedy jeszcze ostatniego dnia, dosłownie za pięć dwunasta, dziecina zaczęła pękać, że może jednak "tak tylko trochę tego lukru, na samym środku, żeby można było zdjąć", pomyślałam sobie - nie może on być, tort ten, taki znów zwykły. Bo niby jak to, u mnie zwykły tort??? Że się dziecko nie zachwyci? nie będzie łał? Całe piątkowe popołudnie, nie mówiąc o pokaźnej części soboty, spędziłam buszując w internetowych otchłaniach. Głowę napakowałam koncepcjami. Zaczerpnęłam inspiracji. Później i tak zrobiłam mniej lub bardziej po swojemu. Tort klasyczny - zwykły ;) ale nieco udekorowany zachwyt był a przy okazji wypróbowałam kilka ...
7 komentarzy
Czytaj więcej

Mille feuille, po grecku.

Szaleństwa ciąg dalszy. Świeże truskawki wpisały się już na stałe w krajobraz mojej kuchni. Po prostu czekają sobie na blacie. Umyte, na sitku. I uśmiechają się. Wystarczy sięgnąć, co też czynię za każdym razem, kiedy znajdę się w okolicy. Jednocześnie systematycznie nachodzi mnie chętka, żeby coś z nimi zrobić. Biszkopt z truskawkami i galaretką, truskawki z jogurtem greckim, omlet z truskawkami... Nieubłaganie nadchodzi też czas drożdżowego ciasta z truskawkami   :). Na razie jednak rzuciłam mężowi w przelocie: A może tak mille feuille? I od tej chwili nie było odwrotu. Bo to jest taki NASZ deser. Oryginał dostępny w warszawskiej restauracji Santorini. Chrupiące płaty ciasta filo i leciutki krem z mascarpone, do tego oczywiście truskawki. Moja wersja to trochę taka pogoń za niedoścignionym. To ciastko towarzyszyło bardzo przyjemnym chwilom w moim życiu. Utrwaliło się w pamięci jako ideał. Można co najwyżej do niego dążyć. Dokładnie tak samo jest ze wspomnien...
10 komentarzy
Czytaj więcej

Tort urodzinowy przysypany piaskiem ;)

Dziś będzie o tortach. Nie robię ich zbyt często, chociaż bardzo lubię. Najpierw było to raz, teraz dwa razy do roku. Żaden nie jest podobny do poprzedniego. Jakoś tak wyszło, że za każdym razem podejmuję kolejne wyzwania. Całymi tygodniami chodzę i obmyślam koncepcje. Czasem coś podpatrzę, czasem wpadnę na coś zupełnie sama. Ciekawe, kiedy skończą mi się pomysły ;) Tym razem piaskownica. Miało być prosto i łatwo. Do pewnego stopnia było. Chociaż mimo wszystko znów zagrzebałam się w przygotowaniach po uszy. Bo niby to tylko prostokątna forma i kilka detali, ale jednak. Wszystkie kremy, masy, przekładanie. Kilka niespodzianek po drodze, a jakże. Na przykład na czym ja ten tort położę, jak już go będę składać w całość. Jako, że mam tylko okrągłe patery, stanęło na szkle od antyramy, akurat w pasującym formacie :))) Najważniejsze i tak było to, że tort wywołał uśmiech, szczególnie na małych buziach. A i starszych już przyzwyczaiłam do tego, że ja to "zawsze coś wymyślę...
16 komentarzy
Czytaj więcej