Przejdź do głównej zawartości

Baletnica


Były prezenty, byli goście, było mnóstwo radości i był ... tort.
Zamówiony, z tancerką, koniecznie z szeroką spódnicą i koczkiem :)
Było lekkie zdziwienie:
"Ale ja myślałam, że ona będzie tańczyć na torcie mamusiu"
I moje:
"...po prostu się trochę zmęczyła i usiadła "


Uściski i całusy i uśmiechnięta od ucha do ucha buzia, rozjaśniona wewnętrznym światłem.
Szczery entuzjazm i szczęście pięciolatki.


Sto lat, moja maleńka, duża dziewczynko :)

Etykiety:

Komentarze

  1. Ewelina Majdak14 czerwca 2011 07:07

    Ale śliczny!
    Przyłączam się do życzeń :)
    Rośnij zdrowo Młoda! :)

    OdpowiedzUsuń
  2. asieja14 czerwca 2011 10:07

    piękny.
    sto uśmiechów!

    OdpowiedzUsuń
  3. margot14 czerwca 2011 12:20

    i jest Lu z pięknym tortem dla Zuzika

    OdpowiedzUsuń
  4. Unknown14 czerwca 2011 14:02

    prześliczny, ode mnie też tego co najlepsze! ;-)

    OdpowiedzUsuń
  5. Lu14 czerwca 2011 14:12

    Dziękuję bardzo w imieniu swoim za komplementy pod adresem tortu i za życzenia dla Zuzi.

    Alu kochana dziękuję Ci i jestem bardzo uradowana, że o mnie pamiętasz i zaglądasz tutaj czasem :*

    OdpowiedzUsuń
  6. Kasia Fiołek16 czerwca 2011 20:23

    Ojeju, jaka profesjonalna baletnica!!! 100 lat dla Córki!

    OdpowiedzUsuń
  7. Lu17 czerwca 2011 13:23

    Dragonfly, dziękuję bardzo. Ja bym się oczywiście przyczepiła do kilku detali ale jubilatka była zadowolona i chyba o to chodzi :)

    OdpowiedzUsuń
  8. ewelajna Korniowska18 czerwca 2011 10:23

    Lu, jak Ty zdolna - naprawdę. Tort jest śliczny:) A 5-latka niech rośnie zdrowo, niech będzie dobrym dzieckiem i niech rozwija się wspaniale!

    OdpowiedzUsuń
  9. Bea19 czerwca 2011 10:34

    Lu, cudny tort! Baletnica jak zywa! :) Masz talent Kochana!

    OdpowiedzUsuń
  10. Lu19 czerwca 2011 11:14

    Ewelajno, Beo, dziękuje bardzo, starałam się :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wyprawa w nieznane

  Urzekła nas kiedyś dziecięca historia, jedna z całego cyklu opowieści Wojciecha Widłaka o Wesołym Ryjku, małym prosiaczku, mającym całkiem ludzkie przygody. Zapytany przez rodziców o to, dokąd chce jechać na wycieczkę w znane czy w nieznane, dziarsko decyduje się na nieznane, po czym po dotarciu do celu płacze, bo przecież on chciał „w to nieznane co w zeszłym tygodniu". Kiedyś myślałam, że ludzie dzielą się na takich, którzy zawsze, z uporem maniaka spędzają swoje wolne dni na działce, letnisku, ośrodku wczasowym, tym samym od lat, oraz na tych, którzy nie skalali się podróżą dwa razy w to samo miejsce, którym szkoda czasu na szlifowanie przetartych szlaków. Tych pierwszych nie do końca rozumiałam,   bo jakoś z tyłu głowy miałam zapisane (swoją drogą kto mi to wmówił?), że szkoda czasu na powroty. Byłam i trochę nadal jestem mistrzynią wymyślania „zajawek", nowych pomysłów, planów, podróży, odkryć. Bardzo lubiłam zaaplikować sobie nutkę niepewności, element zasko...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Tort urodzinowy przysypany piaskiem ;)

Dziś będzie o tortach. Nie robię ich zbyt często, chociaż bardzo lubię. Najpierw było to raz, teraz dwa razy do roku. Żaden nie jest podobny do poprzedniego. Jakoś tak wyszło, że za każdym razem podejmuję kolejne wyzwania. Całymi tygodniami chodzę i obmyślam koncepcje. Czasem coś podpatrzę, czasem wpadnę na coś zupełnie sama. Ciekawe, kiedy skończą mi się pomysły ;) Tym razem piaskownica. Miało być prosto i łatwo. Do pewnego stopnia było. Chociaż mimo wszystko znów zagrzebałam się w przygotowaniach po uszy. Bo niby to tylko prostokątna forma i kilka detali, ale jednak. Wszystkie kremy, masy, przekładanie. Kilka niespodzianek po drodze, a jakże. Na przykład na czym ja ten tort położę, jak już go będę składać w całość. Jako, że mam tylko okrągłe patery, stanęło na szkle od antyramy, akurat w pasującym formacie :))) Najważniejsze i tak było to, że tort wywołał uśmiech, szczególnie na małych buziach. A i starszych już przyzwyczaiłam do tego, że ja to "zawsze coś wymyślę...
16 komentarzy
Czytaj więcej

Tort - "tylko bez lukru plastycznego, mamo"

Jak co roku w kwietniu przyszło mi zmierzyć się z tortem urodzinowym dla jednej z dwóch księżniczek ;) W tym roku poprzeczka zawędrowała wysoko. Tak jak w tytule, miało być bez lukru plastycznego, bo "tego nie da się zjeść takie jest słodkie". Wskazówki w rodzaju "taki zwykły tort mamo" były bardzo, no ale to bardzo pomocne. Kiedy jeszcze ostatniego dnia, dosłownie za pięć dwunasta, dziecina zaczęła pękać, że może jednak "tak tylko trochę tego lukru, na samym środku, żeby można było zdjąć", pomyślałam sobie - nie może on być, tort ten, taki znów zwykły. Bo niby jak to, u mnie zwykły tort??? Że się dziecko nie zachwyci? nie będzie łał? Całe piątkowe popołudnie, nie mówiąc o pokaźnej części soboty, spędziłam buszując w internetowych otchłaniach. Głowę napakowałam koncepcjami. Zaczerpnęłam inspiracji. Później i tak zrobiłam mniej lub bardziej po swojemu. Tort klasyczny - zwykły ;) ale nieco udekorowany zachwyt był a przy okazji wypróbowałam kilka ...
6 komentarzy
Czytaj więcej