Przejdź do głównej zawartości

Czerwień maków i ... suszone pomidory



Dostałam niedawno tajemniczą paczuszkę. W środku suszone pomidory bardzo dobrej jakości.
A suszone pomidory to ja jak w tytule, uwielbiam.
Dorzucam je to tu, to tam i za chwilę okazuje się, że już trzeba kupować nowe (nawiasem mówiąc już nie trzeba, dostałam właśnie kolejny pojemniczek, taką jakby dokładkę).

Drugim pomidorowym skrytozjadaczem jest moja młodsza córka.
Nie wolno zostawić bez kontroli kopczyka pokrojonych w paseczki pomidorów, czekających na wrzucenie na patelnię.
Kopczyk bowiem w zastraszającym tempie znika.
Przekonałam się o tym po raz kolejny w ferworze przygotowań obiadowych, w ubiegły weekend.

Proste potrawy, z kilku składników to jest to.
Szczególnie wtedy, kiedy te składniki  idealnie do siebie pasują
Czasami zestawienie jest tak trafione, że nie potrzeba już nic innego, żadnych udziwnień, dodatków.
Jak Wam brzmi połączenie suszonych pomidorów z czosnkiem, bazylią winem i śmietanką?
No właśnie :).
Nic zatem dziwnego, że skusiłam się na wypróbowanie wielokrotnie sprawdzonego i niezawodnego przepisu Bajaderki z Mniammniam.pl, na piersi kurczaka w zestawieniu z właśnie takimi dodatkami.
Tym bardziej, że okoliczności sprzyjały, bo podejmowałam gości.
Potrawa okazała się nieskomplikowana, trafiona w dziesiątkę.
Smakowała wszystkim, nawet tym najmłodszym.
Jedyna tajemnica i trudność polega na tym, że trzeba to wszystko przygotować bezpośrednio przed podaniem. W praktyce oznacza to gotowanie przy gościach, którzy właśnie zjedli zupę i mają czas na swobodne pogaduszki i nabranie apetytu na ciąg dalszy.

Piersi z kurczaka w sosie z suszonych pomidorów 

składniki:
4 filety z piersi kurczaka
1-2 łyżki oliwy z oliwek (można użyć tej z pomidorów suszonych)
5-6 ząbków czosnku, pokrojonego w cieniutkie paseczki
1 szklanka białego wytrawnego wina
2/3 szklanki śmietanki kremówki
1/2 szklanki suszonych pomidorów w oliwie, cieniutko pokrojonych
 garść, albo dwie świeżej bazylii, pokrojonej w paseczki


Piersi kurczaka umyć, dobrze osuszyć, lekko osolić i popieprzyć. Rozgrzać oliwę na sporej patelni i obsmażyć na rumiano z obu stron. Dodać czosnek i jeszcze chwilkę smażyć, uważając, aby czosnek się nie przyrumienił za mocno.
Dodać wino, śmietankę i pokrojone pomidory - zagotować. Przykryć patelnię, zmniejszyć ogień i dusić chwilę, około 5 - 7 minut. 
Mięso wyjąć na ogrzany talerz, zwiększyć ogień pod patelnią, dodać bazylię do sosu i chwilę gotować aż sos zgęstnieje, około 2-4 minut (ja lekko zagęściłam sos maizeną, bo był pyszny i nie chciałam czekać). Przyprawić sos do smaku solą i pieprzem, polać filety i podawać.
U mnie potrawa wystąpiła w połączeniu z bulgurem i zieloną sałatą. Było przepysznie.
Po raz kolejny dziękuję Bajaderko :)

A na deser makowe piękności :)


Etykiety:

Komentarze

  1. asieja21 czerwca 2011 09:43

    suszone pomidory są takie pyszne!
    a maki uwielbiam.

    OdpowiedzUsuń
  2. margot21 czerwca 2011 22:51

    ojej jakie maki
    Przepiękne

    OdpowiedzUsuń
  3. Lu21 czerwca 2011 23:05

    Asiejko, zdecydowanie, suszone pomidory są u mnie teraz bardzo częstym gościem, aż obawiam się, że zbyt częstym ;)
    Pozdrawiam

    Alu też mi sie podobają, są tak soczyście czerwone.
    Zajrzyj do poprzedniego posta może też Ci sie spodoba :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wyprawa w nieznane

  Urzekła nas kiedyś dziecięca historia, jedna z całego cyklu opowieści Wojciecha Widłaka o Wesołym Ryjku, małym prosiaczku, mającym całkiem ludzkie przygody. Zapytany przez rodziców o to, dokąd chce jechać na wycieczkę w znane czy w nieznane, dziarsko decyduje się na nieznane, po czym po dotarciu do celu płacze, bo przecież on chciał „w to nieznane co w zeszłym tygodniu". Kiedyś myślałam, że ludzie dzielą się na takich, którzy zawsze, z uporem maniaka spędzają swoje wolne dni na działce, letnisku, ośrodku wczasowym, tym samym od lat, oraz na tych, którzy nie skalali się podróżą dwa razy w to samo miejsce, którym szkoda czasu na szlifowanie przetartych szlaków. Tych pierwszych nie do końca rozumiałam,   bo jakoś z tyłu głowy miałam zapisane (swoją drogą kto mi to wmówił?), że szkoda czasu na powroty. Byłam i trochę nadal jestem mistrzynią wymyślania „zajawek", nowych pomysłów, planów, podróży, odkryć. Bardzo lubiłam zaaplikować sobie nutkę niepewności, element zasko...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Tort urodzinowy przysypany piaskiem ;)

Dziś będzie o tortach. Nie robię ich zbyt często, chociaż bardzo lubię. Najpierw było to raz, teraz dwa razy do roku. Żaden nie jest podobny do poprzedniego. Jakoś tak wyszło, że za każdym razem podejmuję kolejne wyzwania. Całymi tygodniami chodzę i obmyślam koncepcje. Czasem coś podpatrzę, czasem wpadnę na coś zupełnie sama. Ciekawe, kiedy skończą mi się pomysły ;) Tym razem piaskownica. Miało być prosto i łatwo. Do pewnego stopnia było. Chociaż mimo wszystko znów zagrzebałam się w przygotowaniach po uszy. Bo niby to tylko prostokątna forma i kilka detali, ale jednak. Wszystkie kremy, masy, przekładanie. Kilka niespodzianek po drodze, a jakże. Na przykład na czym ja ten tort położę, jak już go będę składać w całość. Jako, że mam tylko okrągłe patery, stanęło na szkle od antyramy, akurat w pasującym formacie :))) Najważniejsze i tak było to, że tort wywołał uśmiech, szczególnie na małych buziach. A i starszych już przyzwyczaiłam do tego, że ja to "zawsze coś wymyślę...
16 komentarzy
Czytaj więcej

Tort - "tylko bez lukru plastycznego, mamo"

Jak co roku w kwietniu przyszło mi zmierzyć się z tortem urodzinowym dla jednej z dwóch księżniczek ;) W tym roku poprzeczka zawędrowała wysoko. Tak jak w tytule, miało być bez lukru plastycznego, bo "tego nie da się zjeść takie jest słodkie". Wskazówki w rodzaju "taki zwykły tort mamo" były bardzo, no ale to bardzo pomocne. Kiedy jeszcze ostatniego dnia, dosłownie za pięć dwunasta, dziecina zaczęła pękać, że może jednak "tak tylko trochę tego lukru, na samym środku, żeby można było zdjąć", pomyślałam sobie - nie może on być, tort ten, taki znów zwykły. Bo niby jak to, u mnie zwykły tort??? Że się dziecko nie zachwyci? nie będzie łał? Całe piątkowe popołudnie, nie mówiąc o pokaźnej części soboty, spędziłam buszując w internetowych otchłaniach. Głowę napakowałam koncepcjami. Zaczerpnęłam inspiracji. Później i tak zrobiłam mniej lub bardziej po swojemu. Tort klasyczny - zwykły ;) ale nieco udekorowany zachwyt był a przy okazji wypróbowałam kilka ...
6 komentarzy
Czytaj więcej