Historia pewnego ciasta :)

 W środku lata trawniki i chodniki kąpią się w wodzie.
W powietrzu unosi się wodna mgła.
Grafitowy sufit wisi nad miastem.
Obserwując spływające po szybach krople, szukałam sposobów na poprawę nastroju.
Nagle z sitka na blacie uśmiechnęły się do mnie truskawki. Tak samo entuzjastycznie czerwone, bez względu na pogodę.
Potem wszystko potoczyło się już szybko.
Ciepłe mleko, drożdże, mąka, masło. Oswojony rytuał powstawania tego co najlepsze.
Drożdżowego ciasta z truskawkami.
Późnym wieczorem dom spowił niesamowity owocowo - rumowo - maślany zapach.
Rano smętny ocalony kawałek chował się w rogu blaszki, z nadzieją na ocalenie ;)
Na nieśmiałą propozycję, że może znów, bo nie zrobiłam zdjęć, entuzjastyczne: TAK Tak, bo przecież trzeba zużyć truskawki.
Po powrocie z pracy znów: ciepłe mleko, drożdże, mąka, masło. Truskawki pod prysznic i na sitko.
Potem już tylko czekanie, zaglądanie w rozświetlone okienko piekarnika. I ten zapach, wabiący, mamiący...

 

Ciasto drożdżowe z truskawkami

Ciasto:

500 g mąki pszennej
1 jajko
2 żółtka
3/4 szkl mleka
1/2 szkl cukru
15 - 20 g świeżych drożdży
120 g masła extra

Mąkę wsypać do miski, zrobić na środku wgłębienie, wsypać cukier.
Mleko podgrzać tak, żeby było letnie.
Do małej miseczki rozkruszyć drożdże, zasypać je ½ łyżeczki cukru i 1 łyżeczką mąki. Rozmieszać na gładko z taka ilością mleka, żeby uzyskać konsystencję śmietany. Zostawić do zabąbelkowania (powinno zacząć rosnąć tworząc drobne pęcherzyki).

Do miski z mąką wbić jajko i 2 żółtka.
Masło roztopić i odstawić do lekkiego przestygnięcia.
Wyrośnięte drożdże wlać do miski z mąką, cukrem i żółtkami, dodać mleko. Mieszać najpierw łyżką, stopniowo zagarniając coraz większe ilości mąki. Kiedy mieszanie łyżką będzie już zbyt trudne, przejść na mieszanie ręką. Nie zwracać uwagi na to że ciasto klei się do rąk. Dopiero jak wszystkie składniki dokładnie się połączą zacząć dolewać masło (najpierw sprawdzić czy jest już tylko ciepłe, a nie parzące). Masło dodawać partiami (w minimum trzech porcjach), za każdym razem dokładnie wrabiając w ciasto przed dodaniem następnej partii. Zazwyczaj sygnałem do dodania następnej porcji masła jest to, że ciasto znów zaczyna kleić się do rąk. Przy którejś z porcji masła dolać odrobinę aromatu rumowego (resztę zostawić do lukru).Dobrze wyrobione ciasto powinno być aksamitne i raczej się nie kleić.

Przykryć ciasto ściereczką albo po prostu włożyć miskę do reklamówki. Odstawić do wyrośnięcia w ciepłe miejsce (można wstawić do piekarnika i zapalić światełko).Ciasto będzie rosło aż podwoi objętość, zazwyczaj jest to min. 1 godzina.

W metodzie maszynowej:

Drożdże rozpuścić w ciepłym mleku, wlać do maszyny, dodać jajka, cukier, mąkę, rozpuszczone, przestudzone masło i aromat. Nastawić program ciasto rosnące i ... poczekać :)

Wyrośnięte ciasto przenieść na blachę wysmarowaną masłem albo wyłożoną papierem do pieczenia. Rozpłaszczyć tak żeby równomiernie rozłożyło się na blasze. Umyć i odszypułkować truskawki, mniejsze zostawić w całości, większe pokroić na połówki albo nawet każdą na 3 części.
Ułożyć truskawki na cieście, nie za gęsto, nie mogą ściśle do siebie przylegać bo będzie za dużo soku. Odstawić ciasto do ponownego wyrośnięcia.

Kruszonka:

1/3 kostki miękkiego masła
3 czubate łyżki mąki
tyle samo cukru

Mąkę wymieszać z cukrem w misce. Dodać masło i wyrabiać palcami, aż wszystkie składniki się połączą i powstanie kaszka. Powinna dać się zbić w kulę, ale też rozsypać między palcami na coś w rodzaju żwirku. Jeżeli jest za sucha można dodać trochę masła, jeżeli lepi się za bardzo i jest rzadka, dosypać równe objętości mąki i cukru.

Piekarnik rozgrzać do 180 st. Wyrośnięte ciasto posypać kruszonką, nie trzeba zużyć jej całej, powinna pokryć przestrzenie między truskawkami. Kawałek ciasta z boku blachy pozostawić bez kruszonki – dla sprawdzenia czy się zrumieniło.

Piec do zrumienienia ciasta. U mnie było to 30 min.

Przygotować lukier z dwóch czubatych łyżek cukru pudru, 2 łyżeczek wody i reszty aromatu rumowego. Po wyjęciu z piekarnika gorące ciasto polać cienką strużką lukru.

Zdjęcia robiłam wieczorem, wykorzystując resztki dziennego światła, jakie jeszcze pozostały na balkonie. Cały czas mżyło, talerzyk pokrył się delikatną mgiełką kropelek deszczu. Szybko wróciłam do ciepłego, roześmianego i rozgadanego domu, dałam się otulić aromatem i uwieść słodkiemu szaleństwu.
Wszyscy sięgnęli po talerzyki...